Burada konu aldatma değil. İki kişinin yaşadığı duygusal bir ilişkide birbirlerine sadık olsalar dahi gerçekten sadece iki kişi mi karar verir? Psikolojiye göre cevap kocaman bir hayır. Aileler, çocuklarının ilişkisi olduğunu bilmeseler hatta farklı bir şehirde yaşasalar dahi bu ilişkide çoktan yerini almıştır.
Dünyaya geldiğimizde ilk tanıdığımız kişiler anne ve babalarımızdır. İlk ilişkilerimiz onlarladır ve bu nedenle çok temel izler bırakırlar. Babamız bize nasıl davranırdı? Vazoyu kırdığımızda annemin tepkisi ne olurdu? Ne yaparsak bizi sevdiklerini hissederdik? Gibi binlerce soru sorulabilir. Bu yanıtlar ebeveynlerimizle ilişkilerimiz konusunda önemli ipuçları verir. Ayrıca iki ebeveyn arasındaki ilişki de bir çocuk için rol model olabilir.
Bu açıdan düşündüğümüzde herkesin çocukluğu kendine özgüdür; bizim gibi partnerimizin de. Büyüdüğümüz evde bir çatışmaya nasıl tepki verilirdi? Aynı şekilde bu durum partnerimizin evinde nasıldı? Örneğin; kendimizi ifade edebilmek için tartışma çıkması gereken bir ortamda büyümüş olabiliriz. Partnerimizse tartışmadan uzak bir ortamdan büyümüş olabilir. Bu durumda ilişkimizde kendimizi ifade etmek için farkında olmadan tartışma çıkarabiliriz. Partnerimizse bu durumu anlamayıp kötü hissedebilir ve çatışma yıkıcı bir forma evrilebilir.
Bu durum binlerce örnekten sadece bir tanesi. Ancak hepsi bize büyüdüğümüz ortamın, ebeveynlerimizin bize nasıl davrandığının mevcut ilişkimizde, yetişkinliğimizde çok etkili olabileceğini gösterir. Bu farklılıklar yüzünden ilişkilerini sonlandıran milyonlarca çift vardır. Ancak psikoloji bilimi burada önemli bir destektir. Bireyin çocukluğunu keşfetmesiyle ebeveynlerin kendisine öğrettiği ile yapmak istediği şeyin farkını görünce keşfedeceği yeni bir alan bulur. Bunu birçok alanda yaptığında ise neyi neden yaptığını anlayıp çatışmalarda ya birçok durumda yüksek iç görüyle davranıp daha sağlıklı bir ilişki sürdürür. Bu nedenlerle bireysel terapiye gelmek sizlere kendinizi gerçekten tanımanız için müthiş bir fırsat sunar.
Uzm. Klinik Psikolog
Anıl Yılmaz
